SenzVirat

Dostosowanie hotelu do potrzeb osób niepełnosprawnych

Podobnie jak wszystkie budynki publiczne i przeznaczone do zbiorowego zamieszkania, również hotele powinny spełniać określone wymogi pod względem potrzeb osób niepełnosprawnych. Goście hotelowi to przeważnie osoby niepełnosprawne w stopniu umiarkowanym lub lekkim, zdolne do poruszania się i samoobsługi pod warunkiem zapewnienia odpowiednich ułatwień i ewentualnej pomocy innej osoby. Urządzając hotel i jego otoczenie, powinniśmy to wziąć pod uwagę.

Wejście do hotelu i przejście od niego do recepcji powinno uwzględniać gości poruszających się na wózkach – być odpowiednio szerokie i zapewniać pole manewru, a także w miarę możliwości być pozbawione barier typu schody; jeśli takowe już występują, stosuje się pochylnię lub podnośnik. Należy także wziąć pod uwagę osoby, które mają trudności z chodzeniem, ale nie wymagają wózka inwalidzkiego – pomocne dla nich będą poręcze wzdłuż schodów. Jeśli drzwi otwierają się i zamykają automatycznie, czas na przejechanie lub przejście powinien być odpowiednio długi. W recepcji jedno stanowisko również powinno być przystosowane dla gości podjeżdżających wózkami – mieć obniżony blat i być nieco cofnięte.

Z myślą o gościach niewidomych oznakowuje się wyposażenie hotelu pismem Braille’a; innym ułatwieniem jest udostępnienie im plastycznej mapy obiektu. Dla osób słabowidzących przewiduje się odpowiednie oświetlenie, kontrasty, oznaczenia krawędzi (np. schodów i podestów) oraz czytelne tablice informacyjne. Z kolei osoby niesłyszące mogą korzystać ze specjalnych komunikatorów i sygnalizatorów przetwarzających impulsy dźwiękowe na wizualne.

Jeśli w obiekcie mieści się więcej niż 50 jednostek mieszkalnych (pokojów, apartamentów), co najmniej jedna jednostka powinna być przystosowana do potrzeb osób niepełnosprawnych. Jeśli obiekt zawiera więcej niż 100 jednostek mieszkalnych, dla każdych kolejnych rozpoczętych 100 należy również przewidzieć co najmniej jedną z takimi ułatwieniami.

Przystosowane jednostki muszą mieć powierzchnię na tyle dużą, by można było w nich sprawnie manewrować wózkiem. Powinny one zawierać meble i sprzęty umożliwiające jak najbliższy podjazd. Wszelkie wyłączniki i urządzenia sterujące powinny być dostępne dla osoby znajdującej się na łóżku. Ważne, by w jednostce znajdowała się sygnalizacja alarmowa. W łazience należy zamontować odpowiednie poręcze i uchwyty, a także miskę ustępową o wysokości ułatwiającej przemieszczanie się z wózka. Przy tym jednostka mieszkalna powinna być urządzona w sposób na tyle uniwersalny, by mogły z niej korzystać osoby o różnych rodzajach i stopniach niepełnosprawności, a także osoby w pełni sprawne.

Takie jednostki mieszkalne powinny być położone na parterze lub na niższych piętrach, jak najbliżej węzłów komunikacyjno-ewakuacyjnych. Jeśli jednak znajdują się na wyższych kondygnacjach, niezbędny jest dźwig osobowy. Kabina powinna być na tyle obszerna, żeby zmieściła się w niej zarówno osoba na wózku, jak i osoba towarzysząca. Panel sterowniczy powinien się znajdować na wysokości dostępnej z poziomu wózka. Należy również przewidzieć dłuższy czas otwierania i zamykania drzwi.